Toen ik vanochtend mijn koffie zat te drinken, half acht, viel het me op dat het lichter was als anders, en heel even werd ik vreselijk blij dat het voorjaar zich op deze manier aandient. Mijn schilderij Mille Fleurs is gedoopt en af. Het draait helemaal om dat voorjaar dat er aan zit te komen en dat verlangen naar het veranderende tij. Buiten zitten, zonder jas naar buiten, blote voeten in slippers, iedereen kent het wel. de treurigheid voorbij willen razen terwijl je er nog midden in zit en je dan herinneren hoe het ook kan zijn, kan worden, binnenkort zelfs.
Het hangt, Mille Fleurs, maar ik wil nog zien of het werkelijk af is. Er is nog disharmonie waar ik niet helemaal de vinger op kan leggen maar dat wordt vanzelf duidelijk. We stonden ervoor, Cobi Mooiweer en ik, te kijken.
Ik zei:
Ze krijgt een brief van God.
Cobi ’s antwoord:
De bofkont.
