Art Laren 11 t/m 13 juni

licht1

Gisteren is het werk voor Laren opgehaald. Na drukke dagen met veel verf heb ik toen eerst het atelier geboend en heb daarna bij de buren heerlijke kip gegeten.

Mijn werk is dit voorjaar sterk onder invloed gekomen van de cursus die ik volgde over de periode waarin de Vlaamse Primitieven hoogtij vierden. De hoorcolleges waren voor mij een warme douche. Beelden opslurpen, weetjes horen, maar zeker me helemaal bezighouden met deze tijd waarin magie bekende taal is. Aan het werk aan dit schilderij hoorde ik iemand Leonard Cohen citeren:

‘There is a crack in everything, thats’ where the light gets in’. met mijn penseel nog boven het doek wist ik waarom ik dit werk aan het maken ben. Ik wist het helemaal zeker.

“Anthem”

The birds they sang
at the break of day
Start again
I heard them say
Don’t dwell on what
has passed away
or what is yet to be.
Ah the wars they will
be fought again
The holy dove
She will be caught again
bought and sold
and bought again
the dove is never free.

Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack in everything
That’s how the light gets in.

We asked for signs
the signs were sent:
the birth betrayed
the marriage spent
Yeah the widowhood
of every government —
signs for all to see.

I can’t run no more
with that lawless crowd
while the killers in high places
say their prayers out loud.
But they’ve summoned, they’ve summoned up
a thundercloud
and they’re going to hear from me.

Ring the bells that still can ring …

You can add up the parts
but you won’t have the sum
You can strike up the march,
there is no drum
Every heart, every heart
to love will come
but like a refugee.

Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack, a crack in everything
That’s how the light gets in.

Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack, a crack in everything
That’s how the light gets in.
That’s how the light gets in.
That’s how the light gets in.


98 jaar oud, nog steeds aan het werk

louise-bourgeois1

Toen ik gisterenavond thuiskwam en het antwoordapparaat afluisterde was het Deva, met het bericht dta Louise bourgeois is overleden. Vanochtend het artikel in de krant. Vanaf 11 september dus, in het Gemeentemuseum, maar ook in het DIA Beacon, nabij New York, Louise is gestorven.

Art Amsterdam

stephane couturier

Van Galerie Hein Elferink kreeg ik kaartjes voor Art Amsterdam. Handig, ook met heel voordelige treinkaartjes , dus hoewel druk , ik ging. Leuke ontmoetingen heb je altijd op de Art Amsterdam. Met echte mensen dan. En ontmoetingen met werk. Twee uur heb ik gelopen en gedwaald en gezocht en bekeken. Mijn neus achterna. Steeds weer viel mijn oog op iets maar wilde niet rustig worden. Tot ik bij Galerie Kranendonck voor de foto’s stond van Stephane Couturier.

Het zijn natuurlijk schilderijen, maar dan gefotografeerd. Het gaat over verval, verleden, doorkijken en ritme, kleurencombinaties. Ben een aantal keer teruggeweest, en heb mijn geld nog staan tellen. Want hoewel ik kan formuleren waar het over gaat, ik kan het niet bevatten, het werk is sterker dan de elementen waaruit het opgebouwd is. Het vraagt een rustig bankje om op te zitten niksen en dan te kijken, het werk, al haar werk biedt een enorm kijkplezier.

En dat viel me op: er waren weer modes te ontdekken -lekkere dikke olieverflagen als composities- er was veel heel veel figuratie maar her en der doken weer meer formele werken op. Er waren moedige stands en er was geslijm, geschmier, herhaling…maar waar heb je dat niet?

Scroll to top