gewoon om de hoek

website_photos_artistsgreetje-bijma-fotocredits-martin-mauerbock_jpg_450ashxjpeg

Greetje Bijma komt zingen bij de opening van de tentoonstelling ‘Verzamel de Werken’.

(de opening is zondagmiddagmiddag 5 juli om 1600 uur, Kunsthuis de Sevretarie in Meppel).

Wat een geweldig cadeau is dit voor  een tentoonstelling die toch wel veel ingrediënten in zich heeft om een onderonsje te worden van schilders die elkaar  regelmatig tegenkomen. Want dat gebeurt met deze groep schilders. Er is maar een Albert Heijn in de buurt -straal 20 km- en vooral op zaterdag, tegen zeven uur is het er vaak gezellig. Terwijl de wijntjes en de italiaanse hapjes in de kar worden gegooid mopperen we tegen elkaar over het beleid van de gemeente,  de komende exposities maar eigenlijk liever, dat het ‘mooi weer’ is en wat ‘ga je morgen doen’ en ‘hoe ging het met’.

Ik moet meteen denken aan Jan Menses, de kunstenaar die een paar weken geleden onverwachts is overleden. Als ik hem tegen kwam dan ging het zo, hij fluisterde me de laatste schandalen toe, we maakten de situatie grotesker en absurder, glimlachten vilein, we relativeerden de zaak en liepen grinnikend weer verder met onze boodschappen.

Dat zal dus niet meer gebeuren, en Jan zal ook niet in de buurt hangen en ik zal hem missen, ook al kende ik hem alleen maar van de Albert Heijn.

http://www.janmenses.nl/

mode

naamloos

Op maandag de Mode Biënnale bezocht, Arnhem.

Bijzonder.  Ik heb vooral het publiek bekeken. Nee, nauwelijks mannen. Fotografen, die waren er wel . –  Plezier gehad met onze vrienden uit het buitenland die het wel leuk vonden, zo’n presentatie van, you name it, Jill Sander, Comme des Garçons, Viktor en Rolf natuurlijk -leuke goede presentatie. Volgens mij was het ‘die Tracy ‘ (jury X factor) waarvan ik steeds maar niet wist wie ze was en waar ik haar van zou moeten kennen, maar ze was zo opgewekt zeker van zichzelf, die door V&R tot Nederlands Icoon werd verheven en dat vind ik een goede keuze.

Maar het blijft toch mode, -iets om het lijf hebben- en ik raak  geïrriteerd door pretentieuze concepten die om de presentaties heen hangen. Ja, mode is image. ja, mode toont de tijdsgeest, ja, mode grijpt terug op oud en kijkt vooruit op nieuw -vooral weer veel zelf maken zou ik zeggen-.

Het riekt naar iets anders dan wat het is, en ik,  zoeker naar wat zich onder zichtbare lagen  toont,

ik verveelde me.

Oude vrienden

holbein_ladysquirrelstarling_large

Holbein, porträt einer dame mit Eichhörnchen und Star

In mijn atelier liggen Holbein, Van Eyck en Giotto gemoedelijk naast elkaar. Ik had het nooit van mezelf verwacht, die interesse voor de late middeleeuwen -Van Eyck en Giotto- maar het begint een hartstochtelijke affaire te worden. De manier van kijken door deze meesters bevat een kinderlijk genieten van de mogelijkheden van het schilderen zelf. Perspectief in de ontdekkingsfase gemengd met serieus magisch denken fascineert me.

Vorig jaar stond ik in Berlijn tegenover een werk van Holbein -die is van wat later, de renaessance waar ze de wetten van het perpectief al onder de knie hadden en de kleurwaarden gingen onderzoeken- wat zo gruwelijk mooi was dat ik een tijdje vergat te ademen. Ik vind het boeiend te zien hoe de schilder in het werk te zien is , en bij Holbein zag ik vooral zijn ogen, een heel heldere blik die ragfijn ontleedt wat hij waarneemt, bijna objectief en toch weer zo liefdevol weergegeven. Puistjes en oneffenheden van trotse mannen en vrouwen.

Bij Holbein denk ik steeds: de mensen waren best leuk in die tijd..

Scroll to top