geïdealiseerd portret van Fabiola door Jean jeacques Henner in 1885, daarnaast een fijn borduurwerkje
Nu ik toch gegrepen ben door Alÿs zoek ik steeds verder naar werk en sporen.
De Heilige Fabiola. Rond het jaar 400 moet zij in Rome geleefd hebben. Rijke tot zeer rijke vrouw trouwt jong met een enorme bruut en vraagt een echtscheiding aan. Hoe dat ging in de vierde eeuw na Christus weet ik niet maar het zal (ook toen) een hoop gedoe hebben gegeven. Het werd in ieder geval gezien als zonde en zij werd buitengesloten uit de gemeenschap van de kerk. Nu trouwde ze nogmaals (hoe en met wie is onduidelijk) maar snel daarna stierf deze tweede echtgenoot. Het bewijs voor haar hoogmoed -gij zult geen echtbreuk plegen- was geleverd en Fabiola kwam tot inkeer.
Zij deed boete voor haar zonden (echtscheiding van haar eerste man) in de straten van Rome, publiekelijk. Daarna schonk zij alles wat zij had aan vermogen en goedereen aan de armen en de kerk. Zij werd vergeven voor haar zonden en werd weer opgenomen in de gemeenschap.
Fabiola wordt gezien als de beschermheilige van de bedrogenen, de slechte huwelijken, scheidingen, gebroken gezinnen en alles wat daarbij hoort. Geheel actueel, deze heilige, zou ik zo zeggen.
Francis Alÿs verzamelt haar portret waar mogelijk. Met grote regelmaat stelt hij zijn verzameling tentoon. De kopieën van het portret van Henner, dé Fabiola zijn meestal amateurwerken, gevonden op rommelmarkten en inboedelverkopen, maar met elkaar bieden ze een spectaculair zicht op overdracht van beeld. Van interpretatie en toewijding. Niet zonder humor, maar ook uiterst ernstig. Steeds zoekt hij naar bijzondere plaatsen om zijn verzameling -nu al op tot de 400 portretten- te tonen. Waar hij kan schildert hij de wanden waarop de verzameling komt te hangen zo groen als mogelijk.
Zo werkt het voor mij. De eenvoud van het concept, persoonlijke fascinatie en het groeien van een verzameling die op zich al imponerend is.
Wat een plezier toch in geloof en ongeloof.
En wat doet hij dat toch geweldig goed.
Geen andere invulling dan het feit dat hij verzamelt en ten toon stelt.
