http://www.kunstindewei.nl/

Omdat we in Drenthe wonen, en omdat het hier zo mooi is, en omdat Hugo zo’n prachtige buitenplek heeft, ga ik er voor.

Een week buitenschilderen voor iedereen die er zin in heeft, alle niveaus, en vooral omdat het zo leuk is; een echte werkweek. Op zijn/haar Kilians.

Alle informatie vind je op de site http://www.kunstindewei.nl/. We klungelen nog een beetje aan de website, maar voor zover kan de info de deur uit!

img_3576 img_3683

Iets nieuws

Er is een nieuwe webpagina gemaakt op deze site. Het heet’ in de winkel’ en het is een heel sophisticated gebeuren. Er is namelijk een boekje gemaakt met daarin werk van de laatste 4 jaar. Een beeldenboekje. (Bovendien zijn er kaarten en is er een heel mooi gedichtenbundeltje van Marije Verbeeck.)

Het besluit voor een boekje heb ik rond de jaarwisseling gemaakt. De serie was af. En nu pas kon ik er naar kijken. Foto’s van afbeeldingen hebben we bij elkaar gelegd. Er is een tekst gemaakt voor de hele serie door Marije Verbeeck www.marijeverbeeck.nl, waar ik heel blij mee ben. In ons Oostblokkastje onder de trap is nu de Uitgeverij Francis Kilian, met een echt ISBN nummer en dozen en verpakkingsmogelijkheden.

Het kostte me een hele avond om dat georganiseerd te krijgen. Maar het is gelukt. Ze staan droog en tot in de eeuwigheid te wachten op lieden die ze in willen kijken.

uitgeverij-francis-kilian het oostblokkastje

zegeningen_omslag omslag van het boekje

georgia

Venetië was weer prachtig. De stad is mooi. De verwende oude dame , wat voor mij Venetië toch is, had haar deuren geopend voor de Kunsten. En wij mochten dat zien. Het was mijn lustrum. Tien maal de Biënnale biedt mogelijkheid tot vergelijken. Stemt tot nadenken. Illumi-Nazione was de titel. De Zwitserse curator Bice Curriger -ook zeer omstreden in eigen land-heeft mij niet kunnen overtuigen van haar visie op de hedendaagse kunst. Ik verwijs naar een artikel dat een rondgang over de Biënnale beschrijft en waar ik het grotendeels wel mee eens ben. http://www.borzoblog.nl/blog/55-biennale-venetie-1e-dag

Dat neemt niet weg dat door alle vrij koele werken door de curator bij elkaar geharkt mijn denken behoorlijk actief werd. Het leek alsof er bewust gezocht was naar een tentoonstelling die ontroering wilde vermijden. Het geheel werd wat ’tsja’. Landenpaviljoenen daarentegen verrastten mij veel meer dan anders door kwaliteit en presentaties. We zijn in grote Palazzo’s en kleine arbeiderswonikjes geweest. Irac was he-le-maal prachtig, gedoseerd, spraakmakend en erudiet. -Heb geen beeldmateriaal maar ga zien zou ik zeggen0. Door Venetië lopend ineens voor het werk van Tamara Kvesitadze komen te staan en de rustig ademende wereldbol te zien en te horen was geweldig. Escape van het nu? Nee, eerder een poëtische wijze om onze dagelijkse beslommeringen te relativeren.

p1040630

Nog meer Georgia  waren de -paas-eieren die tezamen beelden weergaven uit een ver verleden. Open en buiten voor iedereen zichtbaar, humorvol en stijlvol. het verleden is trouwens erg in . Maakt me naar mijn eigen werk dan weer nadenkend. Hierover later meer.

where-did-i

Deze superman die zich afvraagt wat hij toch verkeerd heeft gedaan heeft me zo doen lachen. Ik houd meestal niet van popart. Toch is het nauwelijks aanwezig zjjn van directe politiek op deze Biënnale, van emoties, van belangen -het ging vrijwel niet over de pijlers macht, liefde, dood,- opvallend in deze tijd. Het baart me zorgen. Waar we dan weer met onze Zwitserse vrienden lang over doorgeboomd hebben. Zij waren juist heel optimistisch. Zijn Zwitsers anders? Vroegen we ons af…

china-2

Het Aziatische landenpaviljoen was in haar totaliteit verrassend, boeiend, aandachtig. Van alle werken die ik heb gezien ben ik door de chinezen wel echt en heel erg overtuigd. Het fingerspitzengevoel barst uit alle werken, groot of klein. Deze keramische opstelling was niet alleen suggestief -bloed- maar ook adembenemend mooi en helder. Mijn foto’s zijn niet toereikend , helaas, het is slechts een globaal beeld…

anish-capoor

We sloten ons bezoek af met een bezoek aan het eiland waar Anish Capoor zijn giga installatie heeft geplaatst. Het was maandag, er waren veel mensen. Iedereen stond, keek, sprak en fotografeerde dat het en lieve lust was. En het werk, vallend stof, aangedreven door ventialtoren speelde met het het licht dat in de kerk door de ramen naar binnen kwam. De perfecte suggestie van wat wij willen geloven.

Hoe ver kan een mens gaan ?

Berlinde de Bruyckere

http://www.canvas.be/programmas/goudvis/server1-47694def%3A13020aa635e%3A-7895

Zondagavond laat. Mark wil de valpartijen van de Tour de France zien, ik druk op wat knoppen en val in een Goudvis-documentaire (Canvas) over Berlinde de Bruyckere. Een prachtig portret van een heel inspirerende kunstenaar. Voor het eerst gezien tijdens de Biënnale in Venetië 2007. Binnenkort mogen we weer: de Biënnale, steeds weer nieuwe ontdekkingen en met altijd weer werken waar je stil van wordt.

Zo ook van Berlinde de Bruyckere: hele Tour vergeten!

berlindedebruyckerepita2007-2008waxepoxyhoutmetaalkussens

Piëta. Berlinde de Bruyckere

Wislawa Szymborska

Holland. doc info

szymborska1Wislawa Szymborska

En ineens ben ik midden in de wereld beland. Ook hier in de provincie wordt keihard gesnoeid op de culturele voorzieningen. De moeizame weg die culturele instanties doorgaans begaan wordt hier praktisch opgelost: Saneren tot er niets meer van over is. Ook al geef ik maar een paar uur les op het Centrum voor de Kunsten, ik voel me verbonden met de idee dat iedere gemeenschap een huis hoort te hebben waar cultuur beleden. Waar mensen muziek maken, theater maken, waar kinderen de muzische vakken kunnen leren. Dus houd ik me bezig met ‘de anderen’. “De strategie’. ‘De visie’.  Is er nog iets uit te halen? Wat is er al besloten? Waarom zo bruut?

Drie weken actie voeren is behoorlijk pittig, en er zijn momenten dat ik zo in de waan van de crisis zit dat ik even vergeet wat de werkelijke waarde is waar ik zo voor aan het werken ben. Gisteren -er moest nog was gevouwen-bracht Wislawa Szymborska (uitzending Uur van de Wolf ) me terug in mijn evenwicht. Haar levendigheid, haar wijsheid, en de waanzinnige schoonheid van haar gedichten lieten me voelen: Ja.

Cultuur, kunst, is van enorme waarde voor de gehele wereld.

Juist nu.

een nieuwe bank

Ik heb er genoeg van. Ik ben bijna veranderd in een schone slaapster, zo vaak leg ik mij te ruste op de bank. De bank waarop ik steeds moet liggen is weliswaar min of meer schoon, maar besmet. En omdat ik er genoeg van heb, denk ik, ben ik een meubelzaak ingelopen , die waar ook onze lampen vandaan komen, en heb in 10 minuten een nieuwe bank gekozen. De levertijd is 8 weken en dat vind ik goed. Misschien wordt de bank overbodig tegen de tijd dat ze arriveert maar dan wordt ze een herinnering aan deze rare periode waarin ik dingen leer die ik niet wil leren. Voorlopig kan ik me verheugen op haar entrée over een paar weken.

bank

Hilma af Klint

image1

MMK Arnhem

Op weg naar het zuiden gestopt in Arnhem voor de werken van Hilma af Klint. Was al lang niet meer in Arnhem geweest en wat ik aantrof vond ik mooi, vreemd, en zwaar zwaar verontrustend. Geheimen zijn leuk en het gaat hier over een setje ‘geheime’ werken waar ‘de wereld nog niet aan toe’ zou zijn geweest. Die nu openbaar gemaakt worden. Het gaat over theosofie, over channeling, seances, altaarstukken en dramatische gevolgen na de ontmoetingen met meneer Steiner (Dan schildert ze niet meer en vangt na 2 jaar aan te nat in natten. Ik heb met open mond staan kijken naar de getemde kunstenares die ineens ontkracht, liever gezegd gecastreerd lijkt. Woedend stond ik naar de prutserige werkjes te kijken.) Het museum heeft de tentoonstelling heel goed gepresenteerd en ook respectvol. En de werken…De directeur van de Kunstacademie in Odense was,25 jaar geleden, een antroposoof die ook dit soort zwaar beladen werken maakte. Ik houd niet van symbolen als ze iets anders betekenen dan wat ze voorstellen. Ik bedoel : dierenriemtekens die hele planetenstelsels in symbool moeten representeren. Figuren die ‘mensheidsrepresentanten’ worden genoemd en herkenbaar zijn aan opgeheven armen en neerwaartse gebaren. Plus alle andere symboliek eromheen terwijl de figuur zelf een stijf, levenloos ding is. Het is zo bedacht. Zo wéttelijk.

Maar deze werken waren wel bijzonder omdat ze VERF waren. Omdat de verf er op gesmeerd was omdat de kunstenaar niet anders kon dan verf laten leven. En sommige beelden waren echt heel indrukwekkend. En weird. Het verschil tussen Hilda af Klimt en een Malevich -als we dan toch in het vergelijken gaan- is dat de subtiliteit van de boodschap bij Malewich over beelden en hun werking en begrenzing gaat. En af Klints’ werk gaat over oertekens die zo in hun tijd thuishoren dat ik bijna niet kan geloven dat zij de beelden door seances doorkreeg. Ronduit intrigerend en, nogmaals, tot het zwaar onbehagelijke aan toe.

Ben gevlucht naar Fiona Tans’ Marco Polo installatie Disorient die ik al kende uit Venetië maar waar in Arnhem iets geweldig extra’s aan werd toegevoegd: Het uitzicht over de Rijn. Azië en Nederland in een beeld bij elkaar gebracht. Snel verder naar het zuiden.

ge-tagged

Een gezelschapspel voor bloggers,  zo noemt Kitty de aanbeveling die je kan krijgen van een andere blogger. Er hoort een opdracht bij:  zeven dingen vertellen die je lezers nog niet van je weten. En dan ook weer , het liefst 7 bloggers taggen in je eigen weblog. Kitty tagte me.

Okay, daar komt ie dan:

1. Ons dakterras is sinds een week een echt ‘groen dak’, zodat we vanuit onze keuken niet meer uitkijken op een gewoon plat dak, maar op echte zwarte aarde….de grassen en mossen worden binnen een paar dagen geplant….

2. Ooit was ik wedstrijdroeister, heb jaren (!) niets  meer gedaan maar ben onlangs door een vriendin overgehaald weer in de boot te stappen.

3. Man Mark vertrekt over een week voor een 4 maanden voettocht. Alles staat in het teken van… www.markloopt.nl

4. Ook was ik ‘boerin’ op een biologisch dynamisch landbouwbedrijf in Denemarken. Ik eet nog zoveel mogelijk biologisch en maak me druk over onze aarde.

5. Ik heb bijna alle afleveringen geluisterd van Kunststof, de laatste 2 jaar.

6. Ben verslaafd aan krant lezen, in het weekeinde liefst drie kranten, in bed, ’s ochtends, met koffie, heerlijk.

7. Coco Rosie, favoriete muziek bij het krantlezen , vooral het nummer waar een liefdesliedje vermengd is met het gepruttel van een koffiezetapparaat.

En dan de tags die zomaar bij me opkomen. Na Marije Verbeeck , ook de site van Mark en meteen ook die van Yvette van der Aa . Zodra ik op meer kom zet ik ze erbij!

verbijstering

Het moet de tijd van het jaar zijn, het enorme verlangen naar zon, naar wandelen, naar met-zonder-jas naar buiten. Ik val van de ene verbijstering in de andere. Kabinet valt, nou ja, dat was te voorzien. Sven Kramer verkeerde wissel. Ook rot natuurlijk. Maar het aller aller ergste vond ik de Wilders meneer voor Den Haag die verklaarde dat cultuur, en dan met name het Philharmonisch Residentie Orkest geen subsidie meer hoefde, dat zij liever kozen voor veiligheid, blauw op straat, en nog iets dergelijks -Meer gevangenissen denk ik-. Maar nog erger, nog absurder vond ik Jeltje van Nieuwenhoven, met een frisse nieuwe look die hier als  argument  tegenin bracht dat deze orkestleden muziekles geven aan kindertjes en zo bijdragen aan de cultuur van een stad!!!! Kan ze niets beters verzinnen? Is geweldig spelen niet een ENORME bijdrage aan de cultuur van de stad? Moet je er dan kindertjes bijhalen om de invloed evident te maken? Ze boog al mee voor ze er erg in had. Maar ja, leg het maar eens uit aan een dove, hoe muziek kan raken, en troosten, en enrgie kan geven. Zijn er mensen die werkelijke cultuur kunnen verdedigen? Wil de PVV met zijn allen naar Frans Bauer gaan?

Als de PVV werkelijk invloed gaat krijgen dan zal onze sector met mokerslagen uit elkaar getimmerd worden. Dat is niet alleen maar slecht, er mogen best wisselingen optreden en wat invloedrijken verdwijnen. Maar cultuur zal niet gedragen worden, -alle uitingen die kennis, aandacht, betrokkenheid vragen- nog meer nuances zullen verdwijnen, kunst en cultuur zullen verarmen. Gaan we het echt zo ver laten komen?

Het gaat echt niet alleen over hoofddoekjes, het gaat erover dat er iets van ons gevraagd wordt. Dat leven niet alleen maar ‘enig’ is, maar dat ieder van ons voor zich zijn of haar cultuur moet gaan verdedigen. Niet alleen moslims worden slachtoffers, maar vooral heel Nederland zelf.

Scroll to top