Affordable Art Fair

voor-de-site.jpg

Gisteren onder bedreiging van springvloed aan de Nederlandsche Kusten de Affordable Art Fair bezocht. Overgevlogen van New York, Londen, nu bij de Westergasfabriek in Amsterdam neergestreken. In de mooie locatie, de ronde gashouder, in donker weer een beetje tochtige entree. De ronde hal zorgt voor een intimiteit die wel prettig is. Ook al is ‘affordable’ een engels woord, in Nederland zorgt de letterlijke vertaling voor een verkeerde opvatting van zaken. Affordable betekent niet goedkoop, wat synoniem zou staan voor een koopje, maar betekent dat het kunst is met een prijskaartje voor de gewone man. Vrouw. Mens. Gewone mensen. En het klopte.

Ik ben , eerlijk is eerlijk, meteen naar stand I.7 gelopen. Een fijn labyrinth. Kleine werkjes, grote werken, soms te veel werk. Ik groet dan wat namen en werk dat ik inmiddels al gespot heb -ben bijvoorbeeld fan van Chris Berens en houd Dorine Plaat in het oog. Ton Mertens, Ton Bouchier, hallo hallo- maar ook een voor mij grotere ster: Piero Pizzi Canella zijn prachtige tekeningen- en ook werk waar ik veel minder mee heb. Het was rustig aan het einde van de middag, dus ik kon goed kijken. Mode in de kunst: delfts blauw, kinderportretten in pastelkleuren, door-gefotoshopte-foto’s. Kwaliteit en prijsverhouding was inderdaad heel behoorlijk. Veel vierhonderdvijftigjes.
Mijn werk hangt mooi als je van links komt en als je van rechts komt is het alsof ze wat vager is als ik haar ken uit mijn atelier.
Ik sta te dicht bij dit werk om het in de enorme hoeveelheid van kunsten eromheen te kunnen beoordelen.
Ik zal haar haar eigen gang maar laten gaan, ze moet het toch zelf doen.
Wat ze inmiddels , (terwijl ik dit schrijft belt Antoinette me vanaf de stand), gedaan heeft.
Ik wens het echtpaar dat haar herkend heeft alle plezier met het werk!

1 Comment

  1. Henriette en Willem Lely
    10 november 2007

    Beste Francis,
    “Ze moet het zelf doen”, schrijf je op je weblog. Wij kunnen je zeggen dat ze dat met alles wat ze in zich had heeft gedaan gisteren. Ook wij dachten dat ‘affordable’ iets zou kunnen zijn als eenvoudig of goedkoop. Niets is minder waar. Tot onze prettige verassing zijn er vele galleries van naam aanwezig, met erg fraaie stukken. Het aardige van de aanpak van AAF is dat je in een relatief korte tijd een goed overzicht krijgt. Opvallend veel Engelsen aanwezig. Nu we iets meer over AAF weten is dat weer te verklaren.

    Henriette had haar direct in de gaten en was gepakt door het schilderij. Met Antoinette van Gaal kennis gemaakt en over het schilderij, jouw werken, de expositie in 2008, etc gesproken. Toen weer verder door de vele gangetjes in een bijzonder fraaie gashouder uit een industrieel vergaan tijdperk. Indrukwekkend en goed dat er op deze manier gebruik van wordt gemaakt. Daarna zeker nog een paar keer langs ‘haar’ gelopen.

    Vanochtend hebben we definitief besloten haar aan te schaffen en mogen we ons de gelukkige eigenaren van een Francis Kilian noemen. We zijn dan ook benieuw hoe het ‘haar’ zal bevallen bij ons in huis.
    Wij hopen je in ieder geval bij de expositie in 2008 in Arnhem te ontmoeten. We zullen dan graag ook van je andere werken komen genieten en zullen dan met plezier onze aankoop voor de periode van die expositie ter beschikking stellen.
    Dan is ook het moment dat je ons meer over je werk kan vertellen.

    Willem en Henriette Lely

Comments are closed.

Scroll to top